Genesis 2 vers 5-25 

Bijbelvertaling 2023 (BV23)

14-2-24

Link: Over het boek Genesis

Genesis 2 - De hof van Eden

De mens als beheerder van de hof, de levensboom en de boom met kennis van goed en kwaad.

5-6 Er was nog geen struik op aarde verschenen en geen kruid uitgelopen, want God "IK BEN" had het nog niet laten regenen op de aarde en er was nog geen mens om de aarde te bewerken, maar er steeg damp op uit de aarde en bevochtigde het gehele grondoppervlak.

7 God "IK BEN" vormde de mens uit aarde uit de bodem. Hij blies de levensadem in zijn neusgaten en de mens werd een levende ziel.

8-9 God "IK BEN" plantte een hof in Eden, in het oosten, en daar plaatste Hij de mens die Hij had geformeerd. God "IK BEN" liet alle bomen uit de grond uitspruiten, aantrekkelijk om te zien en goed voor voedsel, met in het midden van de hof de levensboom en ook de boom van kennis van goed en kwaad.

10-14 In Eden ontsprong een stroom die de tuin irrigeerde. Daar splitste hij in vier hoofdstromen. De naam van de eerste is Phison. Deze stroomt rondom het land Chavilah, waar het goud is. Het goud van dat land is erg goed en er is bedolah en shoham. De naam van de tweede rivier is Gihon. Deze stroomt rondom het gehele land Cush. De naam van de derde stroom is Chiddekel, die oostelijk van Ashur loopt. De vierde stroom is de Perath.

15-17 God "IK BEN" nam de mens en vestigde hem in de hof van Eden, om die te bewerken en onderhouden. En God "IK BEN" gaf de mens instructies en zei: "Je mag van iedere boom in de hof vrij eten, maar over de boom van de kennis van goed en kwaad: daarvan mag je niet eten, want op de dag dat je daarvan eet ben je stervende."

Genesis 2 vers 18-25 | De vrouw

De mens geeft de dieren een naam en de schepping van de vrouw uit de rib van Adam.

18-19 En God "IK BEN" zei: "Het is niet goed wanneer de mens alleen is. Ik zal voor hulp voor hem zorgen, die hem aanvult." God "IK BEN" had uit grond alle dieren van het veld gevormd en alles wat vliegt in de hemel en Hij bracht ze bij de mens om te kijken hoe hij ze zou noemen. En de naam die de mens aan iedere levende ziel gaf, werd de naam.

20 Dus sprak de mens de namen uit van alle tamme dieren, van alles wat vloog in de hemel en van alle dieren van het veld, maar voor hem vond hij geen aanvulling die bij hem paste.

21-22 Toen bracht God "IK BEN" een diepe slaap over de mens en terwijl hij sliep nam God "IK BEN" een van zijn ribben en sloot de plek af met vlees. God "IK BEN" bouwde vanuit de rib die Hij uit de mens had genomen, een vrouw en bracht haar bij Adam.

23-25 Adam zei: "Dit is been van mijn been en vlees van mijn vlees! Ze zal 'mannin' heten omdat ze uit de man genomen werd." Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten en ze zullen samen één vlees worden. En ze waren beiden naakt, Adam en zijn vrouw, en ze schaamden zich niet.

Uitleg van Genesis 2 vers 5-25

5-6 | Er was nog geen struik op aarde verschenen en geen kruid uitgelopen, want God "IK BEN" had het nog niet laten regenen op de aarde en er was nog geen mens om de aarde te bewerken, maar er steeg damp op uit de aarde en bevochtigde het gehele grondoppervlak.

Na de chronologische beschrijving van de schepping in Genesis 1 t/m 2 vers 4, volgt nu de omschrijving. De planten waren er nog niet, want het had nog niet geregend. Er kwam damp uit de aarde. Verder zien we hoe God de mens schept vanuit de aarde en dan een ziel geeft door hem levensadem in te blazen. De ziel is hier het leven zelf, maar ook de geestelijke ziel. Daarin wijkt de mens af van dieren, die weliswaar leven, maar geen geestelijke ziel hebben.

Het grote verschil is zichtbaar in hoofdstuk 1. Daar laat God de aarde levende dieren voortbrengen. Bij de mens doet God het zelf! De mens stamt dan ook niet van de dieren af, maar is een uniek wezen. De aanhoudende drang van veel 'wetenschap' om de mens van dieren te laten afstammen, is dan ook eerder een drang om Gods schepping en almacht te ontkennen, dan gebaseerd op de waarheid. Het is een steeds terugkomende neiging om alles wat God heeft gemaakt en bedoeld, te bezoedelen, verwringen en veranderen. Alles lijkt te worden ingezet om de mens van God los te weken. In Genesis 3 lezen we wie daar achter zit.

Afwijkende vertalingen: Het door ons gebruikte 'struik' en 'kruid' lijkt het meest overeen te komen met de grondtekst. Ook de SV gebruikt deze woorden. Andere vertalingen, ook de HSV,  spreken over veldgewas, gewassen, wilde planten of gras. De SV voegt de woorden 'des velds' toe aan struik en kruid, wat in de HSV niet meer voor komt.  

De NBV en NBV21 hebben het over 'water dat opwelde en de aardbodem overal bevloeide', in plaats van damp die opkwam uit de aardbodem. Dat is niet hetzelfde als damp, wat in de grondtekst staat. De KBS wijkt hier nog meer af meldt dat de mens er nog niet was om het water uit de aarde omhoog te halen. Dat is absoluut onjuist vertaald, want er steeg damp op uit de aarde en daar kwam geen mens aan te pas.

7 | God "IK BEN" vormde de mens uit aarde uit de bodem. Hij blies de levensadem in zijn neusgaten en de mens werd een levende ziel.

Ook de mens wordt gevormd uit de aarde. Dit is zelfs zichtbaar in de materie waaruit ons lichaam is opgebouwd. We bestaan uit meer dan 60 elementen, waarbij zuurstof, koolstof, waterstof, stikstof, calcium en fosfor al ca. 99% van het menselijk lichaam vormen (bron: wikipedia). Daarin verschilt de mens dus niet echt van andere levende wezens. Het verschil ligt hem in de manier waarop de mens werd geschapen en het inblazen van de 'levensadem'.

We zien we dat God Zelf de mens vormgeeft en het niet door de aarde laat doen. Ook zien we alleen bij de mens dat God "IK BEN" Zelf de levensadem inblaast. In dit geval gaat het niet alleen om het leven zelf (de 'levende' ziel, een term die ook voor dieren wordt gebruikt), maar ook om de 'geestelijke' ziel die de mens onderscheidt van de dieren.

Het is "IK BEN" die het leven geeft, het enige dat niet uit de aarde is voortgekomen! Zonder dat leven zijn we gewoon dode materie, zonder leven. Het was ook "IK BEN" die de aarde en wateren de opdracht en mogelijkheid gaf om de dieren voort te brengen. Uit zichzelf konden ze dat niet.

Afwijkende vertalingen: In alle onderzochte vertalingen, met uitzondering van de SV en KJV, maar wel weer in de HSV, wordt de mens alleen nog een levend wezen genoemd. De ziel is in deze vertalingen blijkbaar minder waard geworden. Het woord ziel duidt hier wel op een levend schepsel, maar geeft tevens het speciale aan van de kern van het leven in een schepsel, dat zonder die ziel slechts een dode materie is. De EBV24 vervangt het woord 'mens' door 'Adam'. Dit is afgeleid van het in de grondtekst gebruikte woord voor mens. Verder gebruiken de meeste vertalingen 'stof' in plaats van 'aarde uit de bodem' (grondtekst). De PCV wijkt hier van af met 'kleiaarde' en de NBV(21) vult aan met 'uit aarde'. HB laat de neusgaten helemaal weg en de NBG51, PCV, KBS, NBV, NBV21 en de BB gebruiken het woord 'neus'.

8-9 | God "IK BEN" plantte een hof in Eden, in het oosten, en daar plaatste Hij de mens die Hij had geformeerd. God "IK BEN" liet alle bomen uit de grond uitspruiten, aantrekkelijk om te zien en goed voor voedsel, met in het midden van de hof de levensboom en ook de boom van kennis van goed en kwaad.

De kanttekeningen bij de Statenvertaling vermelden dat dit Eden in het oosten lag, bovenin Chaldea (2 Koningen 19 vers 12) en niet moet worden verward met het Eden in Syrië, bij Damascus. De hof (tuin) van Eden was bedoeld als een veilige plek om te leven, voorzien van alles wat nodig was en een heerlijke plaats om te zijn.

Vaak vragen mensen waarom toch die boom met kennis van goed en kwaad aanwezig was. Zonder die boom hadden Adam en Eva toch niet kunnen zondigen? Was dit een fout van God?

Dit vraagt om een diepere uitleg, waarvoor deze plaats te beperkt is, maar we komen er hopelijk op terug in een artikel. Kort samengevat zou je kunnen zeggen dat Adam en Eva beschermd werden tegen deze kennis, omdat ze er hun onschuld mee zouden verliezen. Toch was de enige manier om echt een vrije keuze te hebben, de mogelijkheid om verkeerd te kiezen. God wil geen relatie met een mens die niet vrijwillig kiest voor Hem. Een eerlijke en oprechte relatie is een relatie zonder beperkingen.

Afwijkende vertalingen: De NBV, NBV21, BB en PCV gebruiken het woord 'gemaakt' voor 'geformeerd' of 'gevormd'. Dat klinkt wat makkelijk en onpersoonlijk. De KBS gebruikt 'geboetseerd' en HB gebruikt 'geschapen'. Formeren of vormen duidt meer op het samenbrengen van schepping van het lichaam én de ziel, terwijl bij de rest van de schepping alleen de fysieke schepping centraal staat.

'Hof' wordt ook 'tuin' genoemd (NBV, NBV21, BB, PCV). Hoewel de betekenis redelijk gelijk ligt, vinden wij 'Hof' echter completer, serener en aangenamer klinken. De EVB24 geeft de twee speciale bomen hoofdletters mee. Dit is opvallend en zou te maken kunnen hebben met een aanname dat het gaat om personen, bijvoorbeeld Jezus als de Boom des Levens. Deze aanname zou echter onjuist zijn, want Jezus werd niet geplant maar was er al bij het begin van de schepping.

10-14 | In Eden ontsprong een stroom die de tuin irrigeerde. Daar splitste hij in vier hoofdstromen. De naam van de eerste is Phison. Deze stroomt rondom het land Chavilah, waar het goud is. Het goud van dat land is erg goed en er is bedolah en shoham. De naam van de tweede rivier is Gihon. Deze stroomt rondom het gehele land Cush. De naam van de derde stroom is Chiddekel, die oostelijk van Ashur loopt. De vierde stroom is de Perath.

Hoewel de naam Eufraat door geleerden wel eens wordt genoemd als naam van de rivier, is de werkelijk plaats en ligging niet exact bekend. De kanttekeningen bij de SV maken hier ook melding van. De wereld veranderde na de zondvloed (later in Genesis) enorm en dus zijn naam en plaats onzeker. De namen van de andere rivieren worden wel genoemd, maar ook hier zal de werkelijke ligging onbekend zijn.

De exacte betekenis van 'bedolah' en 'shoham' is niet helemaal zeker. Wel gaat het hier waarschijnlijk om edelstenen, al wordt in de kanttekeningen bij de SV gemeld dat sommigen het een boom noemen. Cush (vers 13) is het land Ethiopië.

De Chiddekel (vers 14) is de originele naam van de Tigris. Ashur wordt vaak Assyrië genoemd. De Perath staat beter bekend als de Eufraat.

Afwijkende vertalingen: In HB staat dat de rivier de hof vruchtbaar maakte, in plaats van te bevochtigen. De hof was echter al vruchtbaar en werd bevochtigd door de rivier. Dit is dus een andere betekenis.

De namen 'Phison' en 'Chavilah' worden in variaties beschreven. De onzekere beschrijving van bedolah en onyx mondt uit in enkele afwijkende namen: 'bedolah' wordt vaak balsemhars genoemd. De EBV24 gebruikt 'bedoela, de geurende hars' en de SV-varianten (m.u.v. de HSV) gebruiken 'bedólah'. Om dicht bij de grondtekst te blijven gebruiken wij 'bedolah' en 'shoham', zonder speculatie. HB voegt vers 11 en 12 ook samen.

'Shoham' wordt ook onyx (HSV, NBV,NBV21,NWV), chrysopraas (NBG), sardonyx (SV, BB), robijnen (PCV) en beril (EBV24) genoemd. De naam 'beril' wordt gebruikt voor een kostbare groene soort edelsteen. Ook dit zou correct kunnen zijn. De NWV gebruikt hier het woord 'bdelliumhars'.

 Cush wordt ook vertaald met: Cusch (SV), Cusj (HSV), Kush (EBV24), Koesj (PCV), Kus (KBS) Ethiopië (NBG,BB,HB), Nubië (NBV, NBV21). Gihon wordt Gichon genoemd in de KBS en NBV/NBV21.

De meeste vertalingen gebruiken voor Chiddekel de naam Tigris of variaties van Assur en Eufraat. Daar is geen probleem mee, maar wij gebruiken de namen die zo dicht mogelijk bij de grondtekst liggen om deze te behouden. De SV (niet HSV) gebruikt Hiddékel voor de Tigris en Frath voor de Eufraat, maar geeft in de kanttekeningen aan dat het gaat om de Tigris en Eufraat.

15 | God "IK BEN" nam de mens en vestigde hem in de hof van Eden, om die te bewerken en onderhouden.

God "IK BEN" geeft de mens een taak, namelijk het bewerken en onderhouden van de hof. De vertalingen verschillen onderling over het woord dat wij met 'vestigde' vertaalden (zette, plaatste, bracht), maar de betekenis is ongeveer gelijk. Daar God de mens de hof als thuis gaf, lijkt 'vestigde' het meest geschikt.

De hof was niet alleen een plaats waar de mens neergezet werd. Hij was ontworpen voor de mens, met alles wat nodig was om te leven. Toch zien we interactie, want de hof was er niet alleen voor de mens, maar de mens ook voor de hof. Adam kon niet alleen maar lopen genieten, maar kreeg een taak om de hof te bewerken en onderhouden. Deze taak vloeit voort uit de opdracht uit Genesis 1 vers 26-29, om over de aarde te heersen en haar te onderhouden.

Afwijkende vertalingen: 'Hof' wordt ook 'tuin' genoemd (NBV,NBV21,BB,PCV,KBS). Hoewel de betekenis redelijk gelijk ligt, vinden wij 'Hof' echter completer, serener en aangenamer klinken.

16-17 | En God "IK BEN" gaf de mens instructies en zei: "Je mag van iedere boom in de hof vrij eten, maar over de boom van de kennis van goed en kwaad: daarvan mag je niet eten, want op de dag dat je daarvan eet ben je stervende."

Deze tekst valt bij veel mensen zwaar. Waarom plantte God die boom?

Waar men aan voorbij gaat is dat die boom blijkbaar onvermijdbaar was. Er is veel discussie over of het een echte boom was, of een symbolische les -wij nemen het letterlijk, dus een boom- maar het doet niets af aan het feit dat de kennis van goed en kwaad, de mens voor een dilemma stelt. De mens kon onwetend blijven en vrij, of ervoor kiezen om te weten wat goed en slecht is en daar de gevolgen van dragen.

Feit is ook dat het kwaad bestond. Anders was deze boom een onlogische verschijning. In de hof konden mensen vrij van het kwaad leven, tenzij ze niet naar God luisterden en besloten zelf het heft in handen te nemen en te onderzoeken wat die kennis inhield.

Wat interessant is, is dat de grondtekst spreekt over 'dan zal je stervende zijn'. Niet het veel gebruikte 'dan zal je zeker sterven'. Dat laatste is wel waar, maar er staat dat het sterven dan zal beginnen en niet dat de mens direct dood zal neervallen. Vaak wordt deze tekst gezien als een dreigement van God aan de mens, maar het is een waarschuwing! "Eet niet van die boom, want het gevolg daarvan is dat je begint te sterven!"

Na de 'zondeval' (Genesis 3) begint de mens inderdaad te sterven, wordt dus ouder en takelt af. Ook ontstaat er ziekte en wordt de mens genetisch ongezonder. In de loop der eeuwen verergert dit. Zou er door de zondeval genetische schade zijn ontstaan, die in de loop der eeuwen steeds verder doorwerkt? Een interessante mogelijkheid.

Hoe dan ook: God waarschuwt de mens, Hij dreigt niet!

Afwijkende vertalingen: De SV, NBG51, BB, EBV24, HSV en NWV vertalen hier (in variaties) dat ze de dag dat ze ervan eten (zeker) zullen sterven'. Dat valt door die woordkeuze ten onrechte uit te leggen als 'op die dag'. De NBV,NBV21, HB en de PCV zijn hier correcter, want deze geven, in eigen woorden, aan dat ze vanaf die dag zeker zullen sterven. Dit verschil is belangrijk omdat ze niet letterlijk dood gingen op die dag. Zou er staan dat ze op die dag zeker zouden sterven, dan zou de Bijbel dus een onwaarheid vertellen en dat tast de hele geloofwaardigheid aan! De KBS heeft het over moeten sterven.

De NWV en de BB voegen in vers 16 toe: 'zoveel je wilt'. Er staat echter dat het is toegestaan en niets over hoeveel. Klein verschil, maar we willen het toch even vermelden.

Genesis 2 vers 18-25 | De vrouw

De mens geeft de dieren een naam en de schepping van de vrouw uit de rib van Adam.

18-19 | En God "IK BEN" zei: "Het is niet goed wanneer de mens alleen is. Ik zal voor hulp voor hem zorgen, die hem aanvult." God "IK BEN" had uit grond alle dieren van het veld gevormd en alles wat vliegt in de hemel en Hij bracht ze bij de mens om de kijken hoe hij ze zou noemen. En de naam die de mens aan iedere levende ziel gaf, werd de naam.

God ziet dat de mens eenzaam is en besluit hem hulp te geven. Hij schiep (Genesis 1) de tamme en wilde dieren en alles wat vliegt en laat de mens ze nu namen geven. Vaak wordt dit deel van de tekst gezien als een fout in de Bijbel omdat de dieren al in Genesis 1 werden geschapen, maar er is niets vreemds aan de hand. Het is aan kromme vertalingen en inschattingsfouten (zie afwijkende vertalingen) te danken dat hier verwarring over is ontstaan. Deze tekst gaat er over dat God de al eerder geschapen dieren nu aan de mens aanbiedt als hulp! Hij laat de mens namen geven.

Afwijkende vertalingen: 'Gevormd' of 'vormde' ('formeerde' in de NBG51) wordt ook wel vertaald met 'gemaakt' of 'maakte' (SV, HB, BB) en de KBS heeft het over boetseren. Vormen heeft een heel brede betekenis. Maken en boetseren is hier erg beperkt. 'Vormen' kan maken en scheppen betekenen, maar ook (breed gezegd) zorgen dat iets gebeurt, verzorgen, onderhouden, gebruiken etc. God gebruikt de gemaakte dieren om de mens een hulp te bieden. De woorden 'levende ziel' staan hier voor het fysieke leven, niet de geestelijke ziel.

De HSV, BB en HB spreken in vers 18 over 'iemand' als hulp. Daar 'iemand' duidt op een ander mens is dit onjuist. Een dier is niet 'iemand', maar een dier. Er wordt gesproken over een hulp tegen de eenzaamheid en daarvoor gebruikt God de dieren. Pas in vers 21 komt een andere persoon in beeld. De SV gebruikt 'hulp die tegenover hem zij', maar de HSV maakt er (ten onrechte) 'iemand' van.

Het subtiele, maar heel belangrijke verschil tussen de grondtekst en de NBV, NBV21 en PCV,  is de toevoeging van het woord 'toen' aan het begin van vers 19. Deze toevoeging is misleidend en onjuist. Het is alsof pas op dat moment de dieren geschapen werden, maar die waren al eerder geschapen (Genesis 1) en werden nu voor de mens gebracht! De NBG51 en HB gebruiken geen 'toen', maar suggereren het wel. De SV, EBV24, BB, HSV en NWV brengen wel de juiste inhoud.

De EBV24 gebruikt direct vanaf vers 4 het woord 'Adam' i.p.v. 'de mens'. Vanaf vers 19 doen ook de NBG51, HB, HSV en SV dit. Een logische verklaring voor deze overgangen halverwege het deel van de tekst, is er echter niet. De PCV, NBV en NBV21 gebruiken wel 'de mens'. Overigens is het woord dat vertaald is met 'mens' wel 'adam'. Het lijkt echter logischer om pas vanaf vers 22 de naam 'Adam' te gebruiken, omdat daar de vrouw bij hem wordt gebracht, die uit hem genomen is. Daardoor wordt hij een individueel persoon. Voor dat punt gaat het over 'de mens' als schepping. De NWV gebruikt 'mens' en stapt in vers 22 over op 'man'.

20 | Dus sprak de mens de namen uit van alle tamme dieren, van alles wat vloog in de hemel en van alle dieren van het veld, maar voor hem vond hij geen aanvulling die bij hem paste.

De mens geeft definitieve namen aan de dieren. Alleen waren de dieren voor de mens niet de hulp die hij nodig had. Het valt op dat de mens hier op een lagere graad meewerkt aan de schepping: hij geeft de namen aan de dieren! Dit laat de bijzondere positie van de mens zien in de schepping zelf, hoger dan de dieren, want ook de mens is een schepping.

Wat vaak wordt vertaald met 'hulp' is eigenlijk een completerende aanvulling die tegenover hem stond.

Afwijkende vertalingen: De SV, HSV, KJV, NBG51, BB, NBV, NBV21 en EBV24 maken van de 'beesten' het 'vee'. Dit lijkt wel redelijk, maar beperkt, correct. Het gaat om alle tamme dieren. Daar we daar geen vast woord voor hebben is het woord 'tamme' in de tekst in de BV23 toegevoegd, ter verduidelijking. De PCV, KBS en NWV doen dit ook. HB versimpelt deze tekst in haar vertelling wel erg.

21-22 | Toen bracht God "IK BEN" een diepe slaap over de mens en terwijl hij sliep nam God "IK BEN" een van zijn ribben en sloot de plek af met vlees. God "IK BEN" bouwde vanuit de rib die Hij uit de mens had genomen, een vrouw en bracht haar bij Adam.

God "IK BEN" brengt de mens met een roes in slaap en neemt dan een rib uit zijn lichaam. De plek sluit Hij af met vlees.

Hoewel het misschien wat speculatief is, valt wel op dat de Heer Jezus later aan het kruis tussen de ribben wordt gestoken met een speer. In dit vers is nieuw leven genomen uit de ribben van de mens en aan het kruis wordt het nieuwe leven mogelijk via de ribben van de MENS, waar Zijn bloed wordt vergoten om de scheiding tussen "IK BEN" en de gelovige mens op te heffen (Johannes 19 vers 34).

"IK BEN" maakt van de rib een vrouw en brengt die bij Adam, de mens. De vrouw is dus niet uit de aarde gevormd, maar uit de man. Hieruit blijkt het belang van de eenheid tussen man en vrouw: de vrouw is deels een onderdeel van de man en samen vormen ze een eenheid.

Feitelijk is de man zonder vrouw niet compleet en de vrouw zonder man ook niet. Vanaf dit punt bestaat de mens dus uit man en vrouw. Samen zijn ze compleet. Deze 'compleetheid' kan om die reden ook nooit aanwezig zijn tussen relaties van dezelfde sekse!

Afwijkende vertalingen: De EBV24 maakt van de rib 'een van zijn zijden'. Dat is erg vrij vertaald.

23-25 | Adam zei: "Dit is been van mijn been en vlees van mijn vlees! Ze zal 'mannin' heten omdat ze uit de man genomen werd." Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en ze zullen samen één vlees worden. En ze waren beiden naakt, Adam en zijn vrouw, en ze schaamden zich niet.

23 | 'Mannin' (vers 23) duidt op het feit dat de vrouw niet uit de aarde werd genomen, maar uit de man. Ze is dus uit de man gemaakt. Ze is eigenlijk de vrouwelijke vorm van de mens. Hierna wordt ze dan ook 'vrouw' genoemd.

Andere vertalingen:  HB en de BB wijken hier van de grondtekst af. HB maakt er 'een deel van mijn lichaam' van en de BB heeft het over vlees en bloed (i.p.v. gebeente).

24 | De kracht van deze tekst ligt in het woord 'Daarom'. Omdat de vrouw uit de man is genomen, zal de man zijn ouders verlaten en zijn vrouw zoeken om weer compleet te zijn. De man is niet compleet zonder de vrouw en de vrouw niet zonder de man. Menig eenzaam man zal ook beamen dat hij verlangt naar een vrouw aan zijn zijde om zich compleet te voelen. Voor vrouwen geldt het principe dat ze verlangen naar een man om compleet te zijn. Dit is hoe de mens gemaakt is. Sommigen gaan er van uit dat één vlees zijn duidt op seksualiteit, maar dat is slechts een onderdeel van het compleet zijn van man en vrouw.

Afwijkende vertalingen: De NBV zegt dat de man één van lichaam wordt en de NBV21 zegt dat ze één lichaam zullen zijn. De BB verandert de tekst en maakt ervan dat de man van zijn vrouw zal houden en trouw aan haar zal zijn. Mooie idealen, maar het staat niet zo in de grondtekst. HB maakt er vrij vertaald van dat de man werkelijk één wordt met de vrouw. De SV gebruikt het oudere, maar correcte, woord 'aankleven' voor hechten.

25 | De mens en zijn vrouw hadden geen reden om zich te schamen. Ze waren door God perfect gemaakt. Kleding komt pas na de zondeval aan de orde. Hoewel diverse vertalingen zeggen dat ze zich niet voor elkaar schaamden is er van 'voor elkaar' geen sprake. Het staat niet in de grondtekst! Ze schaamden zich niet om naakt te zijn. Het 'voor elkaar' is waarschijnlijk in vertalingen toegevoegd vanwege preutse overwegingen uit de kerkgeschiedenis.

Afwijkende vertalingen: De NBG51, PCV, NBV, NBV21, KBS en HB voegen aan de tekst toe dat ze zich niet 'voor elkaar' schaamden. Dat staat niet in de grondtekst.

Diverse vertalingen (HSV, NBG51, NBV, NBV21, KBS en BB) veranderen het woordje 'en' (in: en ze schaamden zich niet) in 'maar'. De NWV gebruikt 'toch'. Dit zijn subtiele toevoegingen van schaamtegevoel, dat suggereert dat ze wel reden zouden moeten hebben om zich te schamen, maar het niet beseften. De tekst geeft echter duidelijk aan dat er geen reden was om zich te schamen, zoals de SV, KJV, EBV24 en ook HB correct vermelden.

Gebruikte afkortingen

SV = Statenvertaling (GBS)

HSV = Herziene Statenvertaling 

NBG51 = Ned. Bijbelgenootschap 1951 

KBS = Katholieke Bijbelst. versie 1975

PCV = Petrus Canisiusvertaling

NBV(21) = Nieuwe Bijbelvert.(04 en 21) 

HB=Het Boek

BB = Basis Bijbel

EBV24 = Evangelische Bijbelvert. 2024

KJV = King James Version

NWV = Nieuwe Wereldvert. 2017 (Jehova's)

De grondtekst is uit de ISA3, de Interlineair Scripture Analyzer 3.0.2.

Dit zijn de meest gebruikte vertalingen. De KBS gaf in 1995 een nieuwere versie uit, maar die is alleen tegen betaling leesbaar en dat past niet bij onze principes van het vrije Woord van God, dus hebben we die niet gebruikt. De Nieuwe Wereldvertaling van de Jehova's Getuigen hebben we er wel bij gepakt, om duidelijk te maken waar deze bewust lijkt af te wijken van de grondtekst ter aanpassing aan die leer. Deze nemen we op ter waarschuwing.

Verschillen, verkeerde interpretaties en fouten in vertalingen zijn desastreus voor de betrouwbaarheid van de Bijbel. Ze kunnen verwarren en ontmoedigen voor wie juist de waarheid zoeken. We willen God laten kennen zoals Hij is, niet zoals religies denken dat Hij is. We vallen geen andere vertalingen en vertalers aan, maar willen zoutend zout zijn en terug naar Gods Woord. Over de diverse vertalingen, hun afwijkingen en oorsprong verschijnt over enige tijd een artikel!

Over Genesis 2 vers 5-25

De waarheid van de Bijbel is onveranderlijk. Zodra een tekst wordt gewijzigd, weggelaten of verkeerd uitgelegd, werkt dat door in de hele Bijbel! Dat dit in de diverse vertalingen toch is gebeurd kan verschillende redenen hebben:

- Religie (kerken, stromingen, sekten) kan in het verleden tekst hebben aangepast om 'in het straatje te passen'.

- De Wetenschap kan teksten hebben aangepast om de Bijbel op de wetenschapsideologie aan te sluiten.

- Verkeerde interpretatie door goedbedoelde, maar (deels) foute of verkeerde uitleg in andere media.

Er zullen nog meer redenen zijn, maar die worden, mochten we ze tegenkomen, later toegevoegd of bij de tekst zelf vermeld. Om deze reden plaatsen we informatie over een aantal afwijkende vertalingen bij de uitleg van ieder vers. 

Opmerking: Ook wij zijn niet perfect! Geef fouten en andere meningen dan ook door, opdat we daarop kunnen inspelen.

Reageren

We experimenteren met de optie om te reageren. Opbouwende kritiek is zeker welkom! Reacties worden eerst gecontroleerd voordat we ze plaatsen, dit om spam en onzinnige reacties te blokkeren. Ook reacties met schunnige taal, schelden, discriminatie en andere kwetsend bedoelde inhoud worden niet geplaatst. Het in te vullen emailadres wordt niet zichtbaar geplaatst! 

Vanwege ons kleine team kan het tot enkele dagen duren voordat een reactie zal verschijnen. We vragen daar begrip voor.