Nepnieuws ... of toch niet?

11 september 2020


De term 'Nepnieuws' wordt tegenwoordig al heel snel gebruikt wanneer het gaat over andere nieuwsbronnen dan de gevestigde namen uit de gesubsidieerde overheidskanalen. Maar is dat wel terecht en wat is nepnieuws eigenlijk ...

Staatsomroep

De NPO heeft de touwtjes stevig in handen wanneer het gaat om 'het informeren van het volk met de waarheid'. Met alle macht wordt geprobeerd om alternatieve bronnen in het hoekje 'nepnieuws' te houden.

Aan de ene kant is dat wel logisch. Er is ook veel onzin te lezen en te zien op het internet. Verzin het en het is er, hoe gek ook. Maar is dat een reden om ook serieuzere alternatieven te weren?

Vertellen echt alleen de NPO en misschien wat commerciële zenders de waarheid?

Nepnieuws

Uit ons artikel over de NPO blijkt wel dat de staatsomroepen, zoals wij ze blijven noemen, helemaal niet onafhankelijk zijn van politiek en commercie. Ze hebben iets te verdedigen en het is niet per se de waarheid. Ze lijken als de dood te zijn dat er dingen naar buiten komen die ze niet kunnen controleren.

Denk daarbij eens aan de coronacrisis. Iedere kritiek op de maatregelen wordt keihard aangepakt. Zowel op straat als in de media. Dat is bijna dictatuur! Het lijkt wel of ze bang zijn dat de kinderen gaan roepen: "Kijk mamma, de regering heeft geen kleren aan!"

Censuur

Het bij voorhand buitensluiten van andere geluiden in het nieuws is censuur. Het past niet bij persvrijheid en tast de openbaarheid van objectief nieuws aan. We krijgen alleen een gekleurd, vooraf goedgekeurd plaatje te zien en worden weggehouden van tegengas en kritiek.

Voorbeeld

Wanneer een alternatieve nieuwsbron iets brengt dat in strijd is met het regeringsbeleid, dan wordt het steevast afgedaan als nepnieuws, verwarring stichten of complotdenken. Of dat nu gaat om de coronacrisis, het milieu, klimaatverandering, racisme, vluchtelingenpolitiek of de Europese Unie.

De enige 'juiste' boodschap is die van 'De Overheid'. Dat doet sterk denken aan de berichtgeving in streng communistische regimes, zoals de voormalige USSR, of Noord Korea bijvoorbeeld. Die gedachte is ronduit beangstigend.

Alternatieven

Wat meer onderzoek naar de 'alternatieven' laat zien dat er meer is tussen hemel en aarde. We willen de balans in de actualiteit terug brengen en deze bronnen een podium geven.

Ze laten zich niet censureren door de overheid of de mainstream massamedia. Daarom gaan we een lijst bijhouden met deze alternatieven voor de staatsmedia.

Opname in die lijst zegt niet dat we het altijd eens zijn met wat ze brengen. Ze hebben goede en soms minder goede artikelen of video's, maar ze hebben de waarheid als doel. Dat respecteren we en we vinden dat iedereen de kans en het recht heeft om ook hun visie op de actualiteit te horen.

Tot slot

Ook alternatieve media hebben niet altijd gelijk en zijn vaak gekleurd. Ze hebben vaak hun eigen stokpaardjes. Realistisch zijn en zelf nadenken blijft je eigen verantwoordelijkheid. Dan kan iedereen de ogen open houden.

Om een goede balans te houden in wat je in je opneemt qua nieuws, is gezond verstand wellicht de beste bron. De gedachte: "wie heeft er het meest voordeel bij deze berichtgeving" is daarin een goede graadmeter.


Rating: 5 sterren
9 stemmen